Zodra de jaarlijkse edities van de SABBS-keuringen achter de rug zijn, beginnen de telefoontjes binnen te komen:

​

Mevrouw, mijn teefje werd goedgekeurd en nu willen wij zo graag eens een nestje fokken... wat moeten wij dan zoal allemaal doen?

​

Wat 'we' allemaal moeten doen, is in enkele regeltjes opgesomd:

​

Lid worden van SABBS indien dit nog niet het geval is en indien jullie hond een teefje is, ook nog een mooie trotse kennelnaam zoeken om later de pups te kunnen registreren.

​

Prijskaartje hiervoor valt allemaal nogal mee:

115 euro lidgeld (65 euro jaarlijks en 50 euro eenmalig), 50 euro voor de kennelnaam, 2 euro per hond die ingezet wordt in de fokkerij en eens er pups zijn, 20 euro registratiekosten per pup.

​

Dan, wat toch nogal wat mensen vergeten, en iets waar sommigen zelfs het nut niet van inzien - want eigenlijk willen we toch maar één nestje, mevrouw, en dus hoeft het voor ons allemaal niet zo 'officieel' - (alleen komen uit die eenmalige nestjes toch ook weer ooit 'eenmalige' nestjes, en voor je het weet is de helft van de Boerboelpopulatie verknoeid):

Heup- en elleboogfoto's gaan laten nemen, zowel van de reu als van de teef; heel graag zelfs ook van de schouders en de knieën, en als het even kan (we zijn dan toch bij de dierenarts, dus even vragen volstaat) een attestje dat de hond vrij is van entropion, ectropion, voor teven vrij van vaginale prolaps en bij reuen vrij van cryptorchidie (een niet ingedaalde teelbal)..., allemaal overerfbare gebreken. (want geloof me: meer en meer mensen willen 'zekerheid' kopen als het om de aankoop van een pup gaat)
Hou er ook rekening mee dat dit dient te gebeuren bij een 'vakman', iemand die gedegen kennis heeft van orthopedie, en niet zomaar even bij de dierenarts om de hoek.
Dit prijskaartje ligt meteen al iets hoger, maar die onderzoeken zijn toch echt een 'must'.

​

Dit eenmaal gebeurd, staat er eigenlijk niks meer een schattig nestje in de weg...

​

Waar 'we' rekening mee moeten houden als we 'eens' een leuk nestje willen fokken, neemt al wat meer regels in beslag:

​

'we' moeten in de eerste plaats even in eigen boezem kijken, en een heel eerlijk antwoord geven op een hele rij vragen:

​

OK, mijn hond is dan wel aangekeurd, maar staan er op zijn/haar keurkaart eigenlijk niet net iets teveel minpuntjes op toch wel heel belangrijke onderdelen? Maw: is mijn hond eigenlijk wel een aanwinst voor de fokkerij? (ik weet wel, eigen kind, schoon kind en zo verder... maar toch: een beetje een objectieve kijk op de zaak is hier toch zeker geen overbodige luxe, want je draagt toch ook wel een stukje verantwoordelijkheid mee tegenover het ras!)

​

OK, die minpuntjes vallen dan nog allemaal een beetje mee... Blijft de vraag: hoe heeft mijn hond zich gedragen tijdens deze keurdagen? Was hij/zij een toonbeeld van sociaal gedrag, kon ik trots zijn op mijn hond, die zich gedragen heeft zoals een welopgevoed Boerboel betaamt, of was ik blij dat het hele gedoe achter de rug was en dat ik hem weer heel vlug veilig in de auto kon proppen, zodat ik niet meer met schaamrood op mijn wangen hoefde rond te lopen? Maw: heeft mijn Boerboel het ware Boerboelkarakter waar Zuid-Afrika zo trots op is? Waakzaam en beschermend, maar evenwichtig, en mag ik min of meer verwachten dat ik ook pups met een stabiel karakter op de wereld zal zetten, die zullen opgroeien tot sociaal aanvaardbare leden van de maatschappij?

​

Dan: bezit ik wel over voldoende 'bagage' om een nestje te fokken?
Heb ik voldoende kynologische kennis om te weten waarop ik moet letten bij de keuze van de juiste partner voor mijn hond?
Weet ik eigenlijk überhaupt hoe zo'n dekking in z'n werk gaat? Weet ik waaraan ik kan zien of mijn teefje al dan niet klaar is voor de dekking, al dan niet drachtig is, en vooral: hoe zie ik of de bevalling eraan komt? Wat moet ik doen bij zo'n bevalling, en wat doe ik zeker niet? Hoe bereid ik mijn teef voor op zo'n bevalling, wat krijgt ze als voeding, supplementen...?
Inderdaad, er zijn nog dierenartsen gelukkig, die ons hierbij allemaal kunnen helpen, maar je voelt jezelf toch echt wel een stukje zekerder als je een beetje zelf kan inschatten wat er staat te gebeuren...
Wanneer roep ik dan precies de hulp in van die dierenarts?

​

Wat doe ik als mijn teefje teveel melk heeft voor het aantal pups, of juist geen melk, of onvoldoende?
Zie ik het, als mijn teef straks geen melk heeft?
want geloof me: het gebeurt nog steeds dat pups sterven omdat de 'fokker' er zich absoluut niet van bewust was dat ze weinig of geen melk had, of dat een teefje melkklierkoorts krijgt omdat ze veel te veel melk heeft voor het aantal pups!

In het geval van te weinig melk: is er dan de mogelijkheid dat er iemand van het gezin 24/24u thuis is om gedurende minstens 3 weken de pups met het flesje groot te brengen, en zijn we ook inderdaad bereid zo'n offer te brengen?
Hoe geef ik die flesjes, zodat ze niet het risico lopen op verslikken en daardoor een aspiratiepneumonie oplopen?
Wist ik eigenlijk wel, dat er zo'n risico bestaat?
 

Waar laat ik de pups geboren worden? Komen ze in de woonkamer, in de garage...? Wat zijn de voordelen van het ene, wat van het andere? Hoe warm moet/mag het zijn in de werpkist?
Te koud is slecht, te warm is slecht... Pupsterfte door te warme nestjes is zeker niet denkbeeldig, geloof me: ik spreek uit jammerlijke ervaring.

​

Weet ik echt voldoende over de geaardheid van ons ras om potentiële kopers voor te bereiden wat het inhoudt zo'n hond in huis te halen, want het blijft natuurlijk niet zo'n schattig klein bolletje.
Heb ik buiten mijn eigen (vaak nog betrekkelijk jonge) Boerboel ook voldoende ervaring met andere Boerboels, met dominante reuen, nijdige teven ed om ook hier mijn verantwoordelijkheid naar het ras te kunnen opnemen, en mijn pupkopers verder te kunnen helpen als ze problemen krijgen met het gedrag van hun hond? Want ook dat hoort bij het takenpakket van een goed fokker.

Ik moet me er dus wel degelijk van bewust zijn, dat vanaf het moment dat ik mij in het fokavontuur stort, ik mee verantwoordelijk word voor het ras:

indien ik pups verkoop aan mensen die niet geschikt zijn voor het houden van een Boerboel, om wat voor reden ook (geen geschikte huisvesting, geen of te weinig ervaring met het houden en opvoeden van een waakhond, weinig consequent, 'foute motivatie'...) kan dit noodlottig worden voor de hele Boerboelpopulatie in Europa, zeker in een tijd waarin de problematiek van grote honden hoogtij viert en er al enkele landen zijn waar de Boerboel op de 'zwarte lijst' staat.

​

Heb ik al ooit gehoord van socialisatie van hele jonge pups en hoe dit in zijn werk gaat? Weet ik bijvoorbeeld dat er testen bestaan om al op jonge leeftijd te kunnen inschatten of een pup eerder dominant van aard is, of eerder onderdanig? Weet ik welke pup het best past bij welke gezinssituatie, zodat ik de kopers doeltreffend kan leiden bij de keuze van hun nieuwe gezinslid?

Weet ik, dat waar het gezondheid van het ras betreft, ik bij wet verplicht ben mijn deel van de verantwoordelijkheid te dragen?
Als dus blijkt dat de kwaliteit van de heupen, ellebogen... van mijn hond maar matig is, vergeet ik best meteen het hele fokverhaal. Jammer of niet, maar dan is mijn hond geen aanwinst/verbetering van het ras en zal ik mij daar moeten bij neerleggen.

Want weet ik, dat in vele landen, waaronder België en Nederland, een wettelijk verplichte garantie bestaat bij het fokken en vooral verkopen van 'levende have'? Weet ik, dat als de pup binnen een bepaalde periode sterft aan een bepaalde ziekte of dient ingeslapen te worden omdat hij/zij niet normaal kan functioneren door een erfelijk defect (verborgen gebreken, zoals dit zo mooi heet...), ik verplicht ben de hond te vergoeden of te vervangen door een andere hond van hetzelfde ras en dezelfde waarde?

Er is ook nog zoiets als het probleem van een pup die niet langer bij zijn baasjes kan blijven, om wat voor reden ook: kan ik zo'n geval (en ben er ook toe bereid?) die mensen helpen zoeken naar een geschikte oplossing voor de hond? Kan ik zo'n hond tijdelijk opvangen, of laat ik die hond die ik per slot van rekening zelf op de wereld heb gezet, gewoon aan zijn lot over, of laat ik hem wegkwijnen in een of ander asiel, zonder verder toe te zien dat hij weer in goede handen afgeleverd wordt?

​

Wat als er op het ogenblik dat mijn pups geboren worden niet voldoende vraag is naar Boerboelpups? Ben ik in de mogelijkheid om een nest van misschien wel 10 of meer opgroeiende vandaaltjes te huisvesten tot er uiteindelijk toch kopers komen opdagen, of moet en wil ik er dan zo snel mogelijk vanaf, ten koste van wat ook? Ga ik dan nog steeds de lat hoog genoeg leggen bij het uitkiezen van geschikte baasjes, of kan het mij dan allemaal niet meer schelen, zelfs al moet ik ze dan maar aan een pet-shop verkopen?

Weet ik bijvoorbeeld ook dat, in het geval ik als zelfstandige de kosten van mijn hond aangeef als aftrekpost bij de belastingen, ik dan ook wel degelijk de opbrengsten van mijn hond, maw in dit geval van mijn nestje pups, ook moet melden bij de belastingen, maar dan wel als inkomsten dit keer?

​

Weet ik ook, dat mijn teef gevaar kan lopen bij een zwangerschap en bevalling? Het risico dat mijn hond bij een bevalling het leven laat is niet direct heel groot, maar evenmin ondenkbeeldig! Verwikkelingen komen voor, en dierenartsen maken fouten...
Het moet maar net mijn hond zijn.

De ene dierenarts is nu eenmaal de andere niet en verwikkelingen doen zich voor... Op fora en sociale media lees je toch nog regelmatig van ongelukkig afgehandelde problemen.
Een verkeerde inschatting bij de verdoving van mijn teefje bij een eventuele keizersnee kan voldoende zijn om mijn mooie droom over een schattig nestje in een nachtmerrie te doen veranderen. In het minst erge geval heb ik geen pups, in een ander scenario blijf ik achter met een nestje weesjes of blijf ik met lege handen achter...

​

Als de pups er zijn, heb ik dan voldoende kennis om te zien of alles goed verloopt? Weet ik dat pups rond een leeftijd van drie weken moeten leren vaste voeding eten? Wat eet zo'n pup dan, en hoe leer ik ze dat?
Als ik met weesjes achterblijf, weet ik dan dat hele jonge pups zich nog niet zelf kunnen ontlasten en dat je daar dan als fokker zelf moet voor zorgen? Weet ik hoe ik hieraan moet beginnen?

Heb ik genoeg kennis van de rasstandaard om te weten of mijn pups hieraan voldoen?
Zo zegt de rasstandaard dat knikstaartjes niet zijn toegelaten...
Weet ik ook dat zoiets erfelijk is, en ik dus zeker achteraf zo'n pup best niet weer inzet voor de fokkerij?
Weet ik dat blauwe ogen niet zijn toegestaan, maar dat elke kleine pup eerst blauwe ogen heeft, de ene al wat donkerder dan de ander, maar dat meestal dit fenomeen na een paar maanden verdwijnt?
Weet ik dat pups die bruin ipv zwart pigment hebben, de zogenaamde leverneusjes, ook niet als 'standaard' mogen beschouwd worden?
Ze moeten wel geregistreerd worden maar kunnen nooit meedoen aan keuringen en mogen niet ingezet worden voor de fokkerij. Registratie gebeurd dan als 'waghond', zodat ze steeds kunnen opgevolgd worden, en ook als bescherming tegen eventueel nieuwe wetten, waarbij grote honden zonder afstammingsbewijs zullen moeten ingeslapen worden.
Herken ik dan zo'n leverneus ook?
Want geloof me: nog al te vaak krijg ik de vraag 'wat is bruin, en hoe bruin is dat bruin dan?
Of zien we dat mensen een pup zonder zwart masker foutief gaan bestempelen als leverneus.
Volledig witte Boerboels worden niet geregistreerd als 'Boerboel', maar eerder als waghond. Weet ook, dat een witte hond eventueel doof kan zijn, en dat je een BAER-test moet laten uitvoeren bij een erkend dierenarts om dit te laten uitsluiten.
Bij twijfel over een van deze afwijkingen van de rasstandaard is het raadzaam de hulp van een 'vakman', een ervaren fokker, in te roepen.

 

Geloof me: het is absoluut niet mijn bedoeling om mensen af te schrikken , integendeel...
Ik wil dat mensen zich eerst gaan verdiepen en voorbereiden op het grootse avontuur van zo'n nestje kleine pups, ik wil blije mensen en gelukkige honden.
Daarom vind ik het broodnodig om alle aspecten van een 'leuk nestje' aan te kaarten: de mooie, maar die kent iedereen wel, maar vooral ook de minder mooie, en dit vooral om ontgoochelingen en mislukkingen te voorkomen bij gelegenheidsfokkers, maar ook, en zeker niet op de laatste plaats om het ras te beschermen tegen jammerlijke vergissingen uit louter sentimentele overwegingen...

 

Bedenk dat er mensen zijn die jullie zijn voorgegaan , en voor wie geen enkele opoffering te groot is geweest om de Boerboel te brengen waar hij nu staat, en die dagelijks geld noch moeite sparen om het in mijn ogen mooiste hondenras ter wereld te verbeteren (niet vermeerderen) en in stand te kunnen houden.

Er zijn jammer genoeg al wel wat 'charletans' op de wereld die louter en alleen fokken uit winstbejag en daardoor ons werk saboteren, maar als je wil deelnemen aan het proces van ontwikkelen en verbeteren van ons ras, schaar je dan aan de kant van de mensen die reeds zoveel opofferden...
Begin er alleen aan, als je bereid bent hun weg op te gaan en te blijven volgen.
Ikzelf zou er mij nooit aan gewaagd hebben zonder de nooit aflatende steun, hulp en raad van een ervaren en verantwoord fokker, die mij de juiste weg getoond heeft.
Ik zal hem hiervoor blijvend dankbaar zijn.

Besef, dat als je jezelf in dit avontuur stort, je een grote verantwoordelijkheid op je schouders neemt, en dat het leven van een fokker niet altijd over rozen gaat.

Pas als je jezelf daar ten volle van bewust bent, en ook bereid bent de consequenties hiervan te willen dragen, wens ik jullie alle succes van de wereld en hoop ik dat ik ooit, samen met jullie, trots kan zijn op wat onze Europese fokkers (doorwinterde en leken gelijk) gedaan hebben met deze erfenis uit Zuid-Afrika...

​

copyright Carine Bollen