Over de oorsprong van de Zuid-Afrikaanse Boerboel doen vele verhalen de ronde, maar een ding staat vast:

een stukje van zijn roots moeten we eigenlijk hier zoeken, bij ons, in de 'Lage Landen'...

vele sites, die van SABBS inbegrepen, verhalen over honden uit de oudheid, de zogenaamde 'Syrische honden': grote zware honden, die zowel voor de jacht als voor het vee als voor de bescherming van eigen haard werden gebruikt.

Deze honden lijken wel mythische figuren, aan wie men bijna bovenaardse eigenschappen toebedeelt, zoals vechten (én winnen!) tegen olifanten, leeuwen..., en meevechten aan de zijde van de Oude oorlogsheren, onder wie Alexander de Grote...

​

In hoeverre deze verhalen stroken met de werkelijkheid zal nog moeilijk te achterhalen zijn, evenals het feit waar mythe eindigt en werkelijkheid begint.

​

Wat wel vast staat is dat de Europese kolonisten (waaronder Jan van Riebeeck) die naar Zuid-Afrika uitweken, hun eigen honden vanuit het thuisland met zich meenamen om de ongekende gevaren van hun nieuwe continent te kunnen trotseren.
Dat zij hiervoor liefst rekenden op grote, sterke rassen met veel moed, zoals de Bullenbijter, zal zeker door niemand in twijfel getrokken worden. (in het 'Tweetalige Woordeboek' van Bosman, Van de Merwe en Hiemstra, 1999, staat te lezen dat Mastiff onder andere bul(le)byter betekent.) 
Dat juist deze rassen ontstaan zijn uit de door de Romeinen in de Oudheid ingevoerde Aziatische honden naar de Britse eilanden en de rest van Europa, lijkt ook meer dan waarschijnlijk.

​

Deze Bullenbijters en Mastiff-achtige honden uit de Westerse landen (lees: vooral de Lage Landen), werden in hun nieuwe thuisland gekruist met de inheemse rassen waarvan ze het pad kruisten in Zuid-Afrika.

​

Hierdoor zou men kunnen afleiden dat de Boerboel dus zou ontstaan zijn uit twee belangrijke genetische bronnen:

​

enerzijds de Bullenbijter (op zijn beurt dus afstammend van de Albanese en Syrische honden uit de Oudheid) en anderzijds de inheemse Afrikaanse rassen die hun oorsprong vinden in de bloedlijnen afstammend uit Ethiopië. Deze honden zouden volgens overlevering dan weer hun oorsprong gevonden hebben in Babylonië gedurende de Perzische Overheersing en daardoor via Indië ook terug te herleiden zijn naar Albanië en Syrië.

Dit zou volgens overlevering de reden zijn waarom de Boerboel structureel veel sterker zou zijn dan de overige Mastiff-achtige honden: hij zou kunnen bogen op een veel zuiverdere genenpoel dan de meeste andere Mastiff-achtigen.

​

In het jaar 1983 heeft Johan de Jager, die al Boerboels fokte van in de vijftiger jaren,

een groep geïnteresseerden rondom zich geschaard, en samen hebben zij uiteindelijk een

fokvereniging opgericht en zijn ze het land door getrokken om honden te gaan registreren en

uit te kiezen om het ras opnieuw mee op te starten.
Zo ontstond SABT (het huidige SABBS), en is er stilaan structuur gekomen in de hele

Boerboel-wereld: er werd een bestuur opgericht, een rasstandaard werd opgesteld en een

keursysteem in de wereld geroepen.
Later zijn er nog heel wat fokkersverenigingen bij gekomen, meestal door onenigheid en

meningsverschillen binnen de bestaande organisaties.

​

Jammer genoeg zijn er wel ook weer mensen geweest die dachten een 'binnenweg' te kunnen

nemen bij de ontwikkeling van de perfecte Boerboel, door allerlei vreemde rassen te gaan

vermengen in de Boerboel  om op die manier vermeende goede eigenschappen sneller er in te kunnen fokken.

Deze kruisingen deden echter meer kwaad dan goed aan het oorspronkelijke genetische materiaal, dat sowieso al deze gewenste eigenschappen al vanaf het begin in zich mee droeg

​

Alleen door zeer strenge selecties zullen deze vreemde, ongewenste genen opnieuw weg gefokt kunnen worden.

Een veel uitgebreidere versie van deze geschiedenis kan u terugvinden in het boek:

Die Boerboel, eie aan Suid-Afrika (door Anemarie Pretorius)
 
 

​